Vistas de página en total

Gazte euskera

2010-12-22

NAVIDAD

Feliz navidad a todo el mundo!!!!!!!!!!

2010-12-21

FENOMENO ATMOSFERIKOAK

Alba, Janire, Julen eta laurok ingurunean lan bat egin dugu eta hau da lana espero dut gustatzea.Lana ikusteko klikatu irudian.

2010-12-17

ONDO JATEKO GOMENDIOAK

-Haurrei ez zaie behartu behar gustatzen ez zaien janaria jatera.

-Aita eta ama beraiekin sukaldatzea gomendatzen da.

-Errezeta berri bat egiteko garaian gogoan izan beharra dago, ez dela gauza bera helduentzat eta haurrentzat janaria prestatzea.

-Haurrekin oso langungarria izaten da elikagaiak mozteko garaian, xerrak, barazkiak eta horrelakoak... helduek nola egiten duten ikustea.

-Beti egoten da salbuespen bat baina haurrek entsaladak eta horrelako gauzak jatea ona da.

-Ez bazaie gustatzen umeei janaria beste gauza bat eman.

2010-12-16

EL DIBUJO MISTERIOSO

Aquella noche estaba desesperada. No pedía creer lo que sus ojos veían. Todo cuanto hacia salia volando del papel volando del papel. Era mágico, extraordinario, era una maravilla, seguía y seguía dibujando sin parar. Dibujaba de todo. De repente, hizo el primer el primer bostezo, ya empezaba a tener sueño y se fue a su cama. Cuando paso una hora, volvió a pintar algo con su lápiz. Ella seguía pintando sin saber lo que le podía pasar. Yo tuve un presentimiento muy malo y le dije desde la ventana: - Deja de pintar, que algo malo te va ocurrir. Pero ella seguía pintando sus dibujos. Ella hizo un dibujo de un zombie. El zombie la cogió y abrió un portal mágico y desapareció. Pasaron y pasaron años u nunca volvió mas.

2010-11-18

NIRE ETXETXOA

Txkia nintzela, gurasoek langundu zidaten etxetxo hau egiten. Orain berrogeita hamar urte ditut eta, noski, oso gutxitan erabiltzen dut, baina gaur, bai, gaur erabili behar izan dut. Gaur bolatxo zoragarri eta lagungarri honetan ezkuta egin naiz. Badakizue zergatik? Nire alabak 7 urte ditu eta etxetxoa konpondu nahi du, bera eta bere laguank joateko. Oso zaila zen etxetxo hori konpontzea, zeren egurra oso zarrak zeuden, metala herdoilduta zegoen, puskatuta zeuden pieza gauza batzuk... Hurrengo egunean nira alabak galdetu zidan bukatuta zegoen. Nik erantzun nion: oraindik ez, egurrak, metalak erosi behar ditut. Egurrak eta metalak erosi eta gero, nire alaba etxora iristean, hasi nintzen etxetxoa konpontzen. Bukatzean nire alabak esan zidan: - Ze etxetxo hain polita, aita! - Eskerrik asko erantzun nion- Nire alaba igo zenean hasi zaen kexaka eta protestaka, barrukoa gustatzen ez zitzaion eta. Nik, orduan, azaldu nion ez zegoela bukatuta. Eta bera, oso haserre, joan zen. Gauzak erosi eta gero, etxetxora bueltatu nintzen. Barrura sartu nintzen eta nire alabak esan zidan: - Gauza guzti horiek erosi dituzu ze guai. Eta hortik haurrera nire alaba eta ni ezgunuen berriro eztabaidatu.

2010-11-17

ETXE SORGINDUTA

Ezin nuen sinetsi ikusten ari nintzena. Etxe hartako lehio batetik makina bat liburuirten ari zen. Sorginkeria ote? Beste trikimailu bat liburu gehiago saltzeko? Etxe jabea burutik eginda zegoela?... Jakinminaren jakinminez, hurbildu nintzen. Bat-batean etxeko jabea atera zen lehiotik eta ni korrika desagertu nintzen. Den-dena esan nion nire lagun minari eta etxera abiatu ginen nire lagunari erakusteko. Txirrina jo eta atea bakarrik ireki zen, baina ez zegoen inor. Bat-batean etxea mugitzen hasi zen albo batera eta bestera, tximinea kea botatzen hasi zen, lehioak begiak bihurtu ziren. Baina ez zen konturatu gu barruan geundela. Oso zorte ona izan genuen etxeak ez zuen liburuzko txirristra bat zegola eta hortik bota ginen, baina etxeak ez zuen zorte ona. Atzeraka ibiltzen hasi zen eta amildegi batetik erori zen etxea oso puskatuta geratu zen. Orduan gu ez ginen etxe horretara berriro hurbidu bizitza osoan eta hori egin genuen.

2010-10-07

EL LÁPIZ VIEJO

En el estuche se encontraba una multitud de rotuladores, bolígrafos, gomas y otros objetos diversos. Perdido entre todos ellos se hallaba un viejo, pequeño y gastado lápiz.
Solamente me quedaba ese lápiz para hacer una pagina de matemáticas y todos mis compañeros no tenían más que uno, así que usar ese lápiz. Me costaba mucho escribir porque muy pequeñito. Cuando terminaron las clases, me fui a casa y lepe di dinero a mi madre. Me dirigí a la tienda a comprar uno uno nuevo, pero vi un juguete que me gustaba mucho y se me olvido comprar el lápiz. Así que volví a casa a pedirle dinero a mi madre. Ella me dijo: -¿En qué te has gastado el dinero? Yo me quede callada durante un rato, y le conteste:ç -Me lo he gastado en un juguete¿Me das mas dinero? -No porque te lo has gasta do en otra cosa. A mi se me había olvidado que mañana era el ultimo día de clase no había que llevar nada. Me puse muy contenta, porque no tendría que usar ese lápiz viejo y muy gastado,

2010-09-24

GUTUNA

Irunen,2010ekoirailaren 17 an Kaixo, lagun maitea: Badakit zaila, oso zaila, egingo zaizulagutun hau irakurkurtzea, baina ni badakit zurekin ez naizela oso ondo portatu, zu nirekin zeudenaean oso pozik nengoen baina orain anderatzis, badakit egon garela bi urte ikusi gabe. Momentu honetan Badajozen nago eguneropistinan bero handia egiten du eta. Gutun hau bidali dizut zeren irailaren 20an etorriko naiz eta nire etxera lo egitera baldin ba nahi duzu nire telefonora deitu. Bi muxu. Olatz

2010-06-16

Zuberoa

Hona hemen Zuberoari buruzko txosten bat.

2010-05-18

PERTSONA ARRAROA

Kasimiro munduko izakirik onena zen. Zeharo maitagarria, euliari hegoa kentzeko gauza ez zena. Baina, egun batean oiloaren hanka bat agertu zitzaion, eta oilotegi batera joan zen. Oilotegian zegoela dragoizko beso bat agertu zitzaion. Orduan oiloak eta Dragoiak zeuden tokira joan zen. Gero buruan antena bat atera zitzaion eta berriro beste leku batera joan zen, kobazulo batera. Kobazuloan, sartu zen eta barruan Kasimoro bezalako pertsona ugari zeudela ikusi zuen. Geroztik Kasimorori ez zitzaion itxura atsekabetu.

2010-05-14

EL GIGANTE

Un día me fui a Sevilla y allí había una escultura que era una pistola con un nudo que tenia en la parte delantera del revolver. Yo quería apretar el gatillo de la pistola, pero no llegaba. Mi padre me cogió en brazos y tampoco llegaba. Empecé a escalar la pistola y cuando iba apretar el gatillo me caí al suelo, cogí una escalera, pero seguía sin llegar. Hasta que vino un gigante, me levanto y apreté el el gatillo y el nudo salio volando hasta la pistola del frente. El gigante apretó el gatillo. Yo le di... Así durante de un buen rato hasta que del nudo cayó un cofre. Lo abrí. Dentro había un montón de dinero y lo compartimos en entre los dos.Comprobar ortografía

2010-05-11

MAIXUAK

Egun batean Gaizteizera joan nintzen. Gazteizera joan nintzen Gazteizen arrokaz osatutako zubi bat zegoen. Ni korrika jaitsi nintzen eta zubiaren azpian pertsona bat zegoen. Ni galdetu nion nola deitzen zen, eta berak Jesus zuela izena esan zidan. Nik eskutik heldu nion eta Jesus nire maixua zen. Jesusek susto handi bat eman zidan, ni lapur bat zela pentsatu nuen. Orduan biak barrezka hasi ginen eta momentu batean Jesusen atzetik: Begoña, Ramon, Mikel, Agueda... agertu ziren. Ni oso pozik nengoen. Gero autobus batera sartu eta Irunera bueltatu ginen. Iristean familiari kontatu nion gertatu zitzaidan guztia.

2010-05-07

La guerra de las naves espaciales

Erase una vez un lejano planeta llamado Tottaine. Alli habitaban unos droides. Eran enemigos de los que vivian en el planeta Dogobah. Los tenian unas armas muy peligrosas, pero no tanto como los Jedais que tenian espadas lasers. En el planeta Tattoine, hace mucho años, hubo una guerra de naves espaciales. En ella hubo muchos muertos y heridos, hasta que aparecio una gigantesca nave que con solo disparar un detonador laser destruyo las naves de los enemigos. Esta pertenecia a los Jedais a los Jedais pero perdieron esta nave, porque habia recibido muchos impactos en los motores. Aparecio una nave pilotada por un Jedai llamado Yoda. Era el mejor y comenzo a disparar a las naves de los droides decidieron retirarse. Yoda en su planeta Dagobah fue un hero. En Tattoine los droides querian la revancha, porque estaban muy furiosos y esperarian a la siguiente batalla. Y se oyo esta musica

2010-05-04

ZINEMA

Bazen behin neska bat Veronica deit zen zena. Altua zen, ile motza eta beltza zuen. Kamiseta gorria eta gorria zeukan. Praka bletz kolorekoak eramaten zituen. Veronica laberinto batean barruan zegoen baina ez zuen irteera ikusten. Veronica sartu zen leku askotatik. Aurrera joan zen eta irteerara joan zen korrika, baina ez irteera bakarrik, arroka bateko erreflejoa.
Momentu batean ikusi zuen irteera, hori zen korrika baina pertsona asko asko ikusi zituen. Orduan pentsatu zuen: Ni hona etorri naiz eta pelikula ikusi dut hori bai dela zorte ona. Sartu zenean bere etxean agertu zen. Amari galde zion ea nonbaitera ahal zen, baina amak esan zion ezetz. Oso arraro iruditu zitzaion.

2010-04-30

La manera de estudiar de mi padre

A mi padre le daba lo mismo que yo le dijera arre que so. Seguia igual, leyendo el periodico o viendo la television. Es decir, no me hace nicaso. Hasta que un dia pense... Podria gritarle para que me haciera caso.Lo probe. No funciono. Asi que lo intente de nuevo, pero siguia sin funcionar. Hasta que tuve una gran idea que era apargarle la television o quitarle el pediorico. Tambien habia un problema que me castigaria de por vida. Me fui al salon y cuando estaba vien do la television mi padre, fui rapidamente y la apague. El me dijo: -¿Por que me as apagado la tele? Yo me quede un rato sin contestar. Luego yo le dije. -Te la he apagado porque no me haces ni caso, prque necesito ayuda en las matematicas. El se levanto del sofa y me cojio del hombro, me llevo a la habitacion, y desde en tonces me salen perfectamente las maematicas. Gracias al metodo de estudiar de mi padre que es hacer un esquema en un cuadernillo a lapiz luego aprendertelo, borrarlo y bolberlo a escribir... Al dia siguente tuve un sobresaliente en los deberes de matematicas.

2010-04-27

Bi ilargiak

Ni txikia nintzenean aspaziora joan nahi nintzen. 8 urte pasa eta gero 18 urte nituen. Ni estronauta naiz eta espazioan lan egiten dut, laister espaziora joango naiz berriro. Hurrengo ugunean deitu zidaten espaziora joateko. Ni oso orduri jarrinintzen. Iristean kohetera sartu eta espaziora abiatu nintzen. Espazioan bi ilargi zeuden. Niretzat oso arraroa zen. Ni nengoenean ilargilaen ondoan, ahuntz bat zegoen. Ni berarengana joan nintzen eta esan nion: -Zer egiten duzu hemen bakarrik?- galdetu nion. - Ni bakarrik nago, zeren itzotzen ari naiz norbaitek planeta lurrera eramateko. Emango al didazu?- erantzun zidan. - Noski, eramango zaitut- esan nion. Ahuntza eta ni kohetera sartu ginen eta abiatu ginen Lurrera. Iritsi ginenean nire etxera joan eta kalimotxo batzuk edan genituen. Mozkortuta bukatu ondoren ohean bota ginen eta lotara joan ginen.

2010-04-26

El cuadro misterioso

Era una tranquila mañana de varano cuando me fui a mi habitacion y vi un pez en el suelo. Me fui corriendo a la cocina coger un vaso de agua.Llegue a la habitacion y lo metien el vaso, lo puse en la mesilla qque tenia al lado de la cama. Mire un cuadro, vi unos dibujos acercandose a mi. Toque el cuadro, y la mano desaparecio. Me meti dentro del cuadro. Alli habia una sirena, un dragon y un castillo. La sirena me dijo: -Le tienes que ayudar al dragon bombero para apagar el castllo que esta en llamas. Me fui corriendo al castillo. Cuando llegue el dragon ya lo habia apagado.Yo le di la enhorabuena.Ynos fuimos a tomar coca-colas a mogollon. Sali del cuadro con unas ganas de mear tremendas.

2010-04-20

ISPILU MAGIKOA

Astelehen goiz hartan ohetik jaiki eta ispilura hurbildu nintzenean... Bat batean arrain bat atera zen ispilutik eta ispiluan marrazkiz beteta agertu zen, hauek dira marrazkiak: Dragoi bat, gaztelu bat, sorgin bat ... eta bat. Nire amari deitu nion. Ama etortzean ispiluen marrazkiak ez zeuden. Amak logelatik atera zen. Harmairuara joan nintzen arropa hartzera. Hor zeuden marrazkiak. Eskuetan hartu nituen eta ispiluan sartu nituen, baina dragoia non zegoen bilatu nuen etxe osoan. Nire anaiaren logelan zegoen zegoen. Hartu nuen, ispiluan sartu nuen . Arropa jarri nuen eta eskolara joan nintzen.

2010-04-16

LOS CABLES

Estaba empezando a escribir la nueva entrda del blog, cuando se me apago la pantalla del ordenador por completo. Pero el ordenador estaba encendido, mire los enchufes del ordenador. Estaban bien enchufados. Le di al boton de encender de la pantalla y se encendio, pero el ordenador se apago. Yo pense: es muy raro que este la panalla encendida y el ordenador no... En casa estaba mi hermano. Era muy raro que mi hermano hubiese estado callado en el mismo momento que se apago la pantalla del ordenador. Fui a su habitaciony no estaba, me volvi al ordenador y estaba Aitor jugando con los cables. Yo me puse histerica y le dije: -Como vuelvas a jugar con los cables llamare a la ama. Y le mande a la habitacion. Cuando volvieron mis padres, les conte todo lo que habia hecho y le castigaron un mes sin jaugar a la wii.

2010-04-13

UDABERRIA

Udaberria from Jesus Rodriguez on Vimeo.

Udaberria iristen da martxoaren 21 ean. Udaberria ez da udazkena bezala, kontrakoa baizik. Udaberrian hostoak, belar berdeak eta landereak ikusten ditutmendietan bidezidor batetik joaten naitzenean, baita zhuaitz berdeak ere. Eta niretzat oso polita da. Udaberrian pertsona gehiago ikusten ditugu kaleetan bere txakurrekin paseatzen. ume txiki gehiago ere ikusten ditugu kalean jolasten edo plazetan fotbolean jolasten, edo median paseatzen eta naturaz gozatzen. Udaberrian jende gehiago ikusten dugu leku guztietan eta horek alaitasuna ematen digu. Zuhaitzak ere politago daude hosto berde berriekin.

Zein polita den udaberria!!!!!!!

2010-03-25

NIRE ESKOLA

Nire eskola elatzeta izena du eta maisuak oso jatorrak dira. Niri asko gustatzen zait por tatilekin idazlanak, lanak, blogak...ere liburuak eta koadernoak erabiliko ditugu.

Udaberria from Jesus Rodriguez on Vimeo.

2010-03-24

Sarrera

Kaixo Olatz naiz eta hau nire bloga da.Niri asko gustatzen zait eskupilotara jolastea.Anai txiki bat bat daukat eta batzutan ez dit etxerako lanak uzten egiten baina oso majoa da, espero dut nire bloga gustatzea.